Według profesorta J. Powierskiego osada ta istniała co najmniej jedno pokolenie przed 1303 rokiem. Na północny wschód od Wysokiej, nad Marwicką Młynówką, zapewne na terenie dzisiejszej Marwicy, leżała w 1244 roku posiadłość Alberta Starepiwo, niewątpliwie Słowianina, jak słowiańskiego pochodzenia była nazwa pola i posiadłości Marwice. Następnie była to posiadłość Jana z Marewicz (Marzewice?). Objęła też jedno z czterech sąsiednich pól, wraz z polami Utekin, Wadekin i Smansvelde (Stankowo?) nadane grupie Sudowów w 1312 roku (później Groß Marwitz, dziś Marwica Wielka). Pozostałe z wymienionych pól miały nazwy wskazujące na imiona wcześniejszych pruskich posiadaczy.
Prawdopodobnie z Marwicą można wiązać ślady osadnictwa pruskiego związanego z cmentarzyskiem w Jelonkach. W przebiegu dziejów różnie układały się losy posiadłości w Marwicy. U schyłku XIX wieku Marwica Mała należała do majątku Frankensteina w Barzynie. Było tu wtedy 637 ha. Następnie dobra przeszły w posiadanie rodziny Krieg z pobliskich Jelonek. W 1932 roku wymienia się tu jako właścicieli Marwicy Małej (637 ha) i Marwicy Wielkiej (150 ha) hrabiego von Schwerin i barona Willingshausena. W 1929 roku została sprzedana państwu, które odprzedało ziemię okolicznym chłopom i ponownie zasiedlona. Trzy gospodarstwa chłopskie powstały wówczas na kolonii Marwicy Małej. W dworze Waltera Kriega (dzisiejszy Dom Dziecka "Orle Gniazdo") urządzono "dom spokojnej starości", a następnie dom dzieci wysyłanych na wieś. Na uwagę zasługiwał też młyn Ernsta Schön´a nad Marwicką Młynówką, oryginalnie zaplanowany, posiadający małą siłownię wodną. W głębokim wąwozie tej rzeczki, w kierunku folwarku Bartlewo, funkcjonowała cegielnia.
Opracował i udostępnił historyk mgr Lech Słodownik
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach Nie możesz załączać plików na tym forum Możesz ściągać załączniki na tym forum