Pomógł: 50 razy Wiek: 54 Dołączył: 10 Maj 2008 Posty: 4794 Skąd: Gdynia Mały Kack
Wysłany: 2008-06-25, 20:54 Most na Wiśle koło Opalenia / Kwidzyna
Krótki rys historyczny autorstwa Marcina Przegiętki:
Cytat:
Kolejowo-drogowy most przez Wisłę pod Opaleniem powstał 1909 r. Stanowił fragment otwartej w tym samym roku linii kolejowej łączącej Kwidzyn ze Smętowem. Linia została zbudowana jako jednotorowa kolej drugorzędna, jednak w obliczu wzmożonych przewozów kolejowych w kierunku wschód-zachód powstała koncepcja budowy drugiego toru oraz – po wybudowaniu innych linii kolejowych – stworzenia trzeciego korytarza komunikacyjnego biegnącego z centrum Niemiec do Prus Wschodnich dla zaopatrzenia frontu w czasie I w.ś. Klęska Niemiec sprawiła, że projekt przestał być aktualny. Na mocy Traktatu Wersalskiego Pomorze Danzigie zostało przyznane Polsce. Most przejściowo znajdował się na granicy polsko-niemieckiej, przebiegającej w 1920 r. środkiem koryta Wisły. Ostatecznie o jego przynależności przesądziła Konferencja Ambasadorów, podejmując 12 sierpnia 1920 r. decyzję w sprawie przynależności państwowej Warmii po plebiscycie z 11 lipca 1920 r. Most razem z fundamentami filarów i przyczółków - także tych, które znajdują się na prawym brzegu Wisły - został w całości przyznany Polsce, co wyraźnie zaznaczono w dokumentach.
W efekcie oddzielenia Prus Wschodnich od Niemiec, Traktat Wersalski - mając na uwadze zachowanie łączności prowincji z resztą państwa - zapewnił Niemcom wolność tranzytu, m.in. kolejowego przez polskie Pomorze, objęte przez polską administrację w styczniu i lutym 1920 r. (administracja nad kolejami została przejęta przez Polskę kilka tygodni później, dopiero 1 kwietnia 1920). Pierwszym dokumentem regulującym zasady niemieckiego tranzytu było Rozporządzenie Rady Ministrów w przedmiocie tymczasowego uregulowania ruchu tranzytowego i sąsiedzkiego między Polską a Niemcami z dn. 1 kwietnia 1920 r., pod którym podpisał się premier Leopold Skulski i minister spraw zagranicznych Stanisław Patek. Rozporządzenie, które weszło w życie już 15 kwietnia 1920 r., przewidywało ustanowienie jednej linii kolejowej dla niemieckich pasażerskich pociągów tranzytowych. Dwie pary pociągów osobowych i jedna parę pociągów pospiesznych kursowały linią Chojnice – Czersk – Smętowo – Kwidzyn, właśnie przez most pod Opaleniem. Towarowe pociągi tranzytowe skierowano na dwie dodatkowe linie kolejowe. Umowa zawarta miedzy Polską a Niemcami 21 kwietnia 1921 r. w Paryżu (Konwencja Paryska) już nie przewidywała prowadzenia ruchu tranzytowego na linii Smętowo – Kwidzyn, przeznaczając do tego celu inne linie, bardziej odpowiadającym warunkom ruchu pociągów pospiesznych (np. Chojnice – Tczew – Malbork, Piła – Bydgoszcz – Toruń – Iława). Przeniesienie ruchu pociągów tranzytowych z linii Smętowo – Kwidzyn na inne linie, wobec braku komunikacji sąsiedzkiej między Smętowem a Kwidzynem, sprawiło, że odcinek graniczny z mostem przez Wisłę nie był wykorzystywany w ruchu kolejowym. Od tej pory most służył tylko pieszym i pojazdom kołowym, przy czym nie był to ruch zbyt intensywny. Po stronie polskiej pociągi docierały do stacji w Opaleniu, kończąc bieg przed mostem. W 1927 r. w Ministerstwie Robót Publicznych podjęto decyzję o przeniesieniu mostu do Torunia, gdzie od lat odczuwano brak drugiej przeprawy przez Wisłę, która byłaby przeznaczona tylko do ruchu kołowego. Rozbiórkę mostu powierzono Komitetowi Budowy Mostu na Wiśle w Toruniu. W drodze przetargu wykonawcą wybrano przedsiębiorstwo Leszka Muszyńskiego, Przedsiębiorstwo Robót Inżynierskich. Rozbiórka miała być przeprowadzona w latach 1928-1929, z tym, że do 31 października 1928 r. miało być rozebranych sześć przęseł mostu, a do 15 lipca 1929 r. kolejne cztery przęsła. Konstrukcje stalową przewieziono barkami do Torunia, gdzie rozpoczęto montaż.. Po trwającej kilka lat budowie most drogowy, nazwany imieniem Marszałka Józefa Piłsudskiego został otwarty 11 listopada 1934 r.
Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad prowadzi pod Kwidzynem jedną z największych i najbardziej spektakularnych inwestycji ostatnich dziesięciu lat. Nie byłaby pewnie potrzebna, gdyby nie fakt, że 11 listopada 1934 roku pozbyliśmy się pierwszego porządnego mostu, zbudowanego w tamtym rejonie jeszcze przez władze Prus
Kwidzyn bardzo długo czekał na własną przeprawę przez Wisłę. Pod koniec XIX wieku jasne stało się, że miasto musi o nią mocno walczyć, tak jak miało to miejsce w Tczewie. Okazja nadarzyła się w pierwszych latach XX wieku. W zmilitaryzowanym Cesarstwie Niemieckim jasne stało się, że wielka wojna to kwestia najbliższych lat. Z tego powodu rozpoczęto tworzenie kolejnej magistrali kolejowej, stanowiącej trzeci korytarz zaopatrzeniowy z Rzeszy do Prus Wschodnich. Prace ruszyły już w 1905 roku. Cztery lata później, 1 września 1909 roku z wielką pompą otwarto nową, 22-kilometrową linię kolejową Kwidzyn - Smętowo. Była integralną częścią linii Smętowo - Prabuty o długości 43,6 km, łączącej linie Bydgoszcz - Tczew i Malbork - Mława z linią Toruń Mokre - Malbork.
Jej stworzenie wymagało olbrzymiego zakresu robót. Tym bardziej, że od razu - ze względów militarnych - wykonano ją pod dwa tory. Do pokonania była duża różnica wysokości. Na drodze stała nie tylko Wisła, ale także wzgórza morenowe, bagna i kanały. Na trasie wybudowano trzy stacje kolejowe: Nowy Dwór, Opalenie Tczewskie oraz Mała Karczma. Najważniejszym obiektem inżynieryjnym był tu właśnie most przez Wisłę. I to nie byle jaki: dziesięcioprzęsłowy, konstrukcji kamienno-metalowej i długości aż 1058 metra. Przęsła mostu odwoływały się do klasycznych wzorców architektury militarnej. Konstrukcja była znacznie nowocześniejsza od zastosowanej kilkadziesiąt lat wcześniej w Tczewie
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach Nie możesz załączać plików na tym forum Nie możesz ściągać załączników na tym forum